کرانیوسینوستوز و اختلالات جمجمه و صورت چیست؟
اختلالات جمجمه و صورت
کرانیوسینوستوز یک بدشکلی مادرزادی جمجمه نوزاد است که زمانی رخ می دهد که مفاصل فیبری بین استخوان های جمجمه (به نام بخیه های جمجمه) زودرس بسته شوند. به دلیل این بسته شدن، نوزاد جمجمه ای با شکل غیر طبیعی ایجاد می کند، زیرا استخوان ها به طور طبیعی با رشد مغز منبسط نمی شوند.
این عارضه معمولاً در دوران شیرخوارگی به‌عنوان شکل غیرطبیعی اما مشخصه سر و در برخی بیماران، ویژگی‌های غیرطبیعی صورت ظاهر می‌شود. در برخی موارد، رشد جمجمه به اندازه ای محدود می شود که باعث افزایش فشار در سر می شود و می تواند منجر به سردرد، مشکلات بینایی یا تاخیر در رشد شود.
شدت و نوع بدشکلی بستگی به بسته شدن بخیه‌ها، نقطه‌ای در فرآیند رشد که بسته شدن رخ داده و موفقیت یا شکست سایر بخیه‌ها برای انبساط مغزی دارد. سینوستوز یک بخیه خاص شکل جمجمه را به شکلی قابل تشخیص تغییر می دهد. شکل غیرطبیعی جمجمه در بدو تولد همیشه کرانیوسینوستوزیس نیست و ممکن است به موقعیت سر جنین یا ضربه هنگام تولد مربوط باشد. تفاوت این است که آن ناهنجاری ها معمولاً خود به خود اصلاح می شوند، در حالی که کرانیوسینوستوز اگر درمان نشود بدتر می شود.
دکتر هادی مشکل گشا ، جراح فک و صورت اصفهان و متخصص ایمپلنت اصفهان می باشند که دارای تخصص هایی فراوانی هستند.
آناتومی جمجمه
جمجمه انسان که مغز را در خود جای داده و از آن محافظت می کند از شش استخوان اصلی تشکیل شده است: اتموئید، پیشانی، پس سری، جداری، اسفنوئید و گیجگاهی. در رشد طبیعی، استخوان های جمجمه تا حدود دو سالگی جدا می مانند. سپس استخوان‌های مجزای جمجمه با هم ترکیب می‌شوند و در طول بزرگسالی به همین شکل باقی می‌مانند.
اتموئید بخشی از حفره چشم را تشکیل می دهد.
مشاهده صفحه اینستاگرام متخصص ایمپلنت اصفهان.
قسمت جلویی قسمت بالای سر، پیشانی، برآمدگی های ابرو و حفره بینی را تشکیل می دهد.
اکسیپیتال در قسمت پشتی پایین سر قرار دارد و پشت و پایه جمجمه را تشکیل می دهد. این نقطه اتصال با گردن است.
جداری بخش عمده ای از جمجمه را تشکیل می دهد و بخش های بزرگی از بالا، پهلوها و پشت سر را می پوشاند.
اسفنوئید در ناحیه شقیقه سر قرار دارد و بخشی از حفره چشم را تشکیل می دهد.
تمپورال در کنار سر بالای گوش قرار دارد و به سمت پایین در پشت گوش به سمت فک امتداد می یابد.
این استخوان ها توسط بافت های قوی و فیبری به نام بخیه های جمجمه در کنار هم نگه داشته می شوند. در بزرگسالان، این بخیه‌ها به هم متصل می‌شوند و جمجمه برای محافظت از مغز سفت است، اما در یک نوزاد، این بخیه‌ها انعطاف‌پذیر هستند.
بخیه کرونال در کنار سر قرار دارد که از نقطه نرم تا ناحیه جلوی گوش امتداد دارد.
بخیه لامبدوئیدال در پشت سر بین استخوان های اکسیپیتال و جداری قرار دارد. بخیه متوپیک بین نقطه نرم و ریشه بینی قرار دارد و به پیشانی اجازه می دهد تا رشد طبیعی داشته باشد و حدقه های چشم به درستی از هم جدا شوند.
بخیه ساژیتال در بالای سر قرار دارد و از نقطه نرم تا پشت سر امتداد دارد.
فضاهای بین استخوان ها در بافت های فیبری فونتانل نامیده می شود. فونتانل های قدامی، خلفی، اسفنوئید و ماستوئید منافذی هستند که به عنوان بخشی از رشد طبیعی خود به خود بسته می شوند. فونتانل که بیشتر به عنوان نقطه نرم کودک شناخته می شود، فونتانل قدامی بالای سر است.
بهترین راه برای به دست آوردن ایده از مدت زمان انجام این پروسه این است که با دندانپزشک خود صحبت کنید.